سحر هنگام بیداری است و سرآغاز زندگی. اگر بیداری خود را از سحر آغاز
نکنیم، در طول روز با تمام وجود زنده نخواهیم بود و در بیداری هم شبیه
خواب، تمام مشاعرمان کار نمی‌کند. سحر هنگام اندیشیدن است و اگر اولیاء خدا
در سحر گریه می‌کنند، این اشک نتیجۀ اندیشه‌هایشان است.
حاج آقا پناهیان